Niels Geerts uit Tilburg was geschiedenis-leraar, maar is nu tweedejaars leerling verpleegkunde. Daar ging mantelzorg voor zijn zieke moeder aan vooraf. ‘Als persoon heeft deze stap me goed gedaan.’

‘Lesgeven is leuk, maar toch zat ik aan het einde van de dag soms met de vraag of mijn werk nuttig genoeg was. Toen mijn moeder kanker kreeg en later ook nog een herseninfarct nam ik samen met zijn broers en vader Geerts de mantelzorg op zich. Ik zag wat de zorg inhield en dat zette me aan het denken. Na het over overlijden van mijn moeder na een terugkerende tumor vroeg ik me af of ik een leven lang in het onderwijs vol zou houden. Ik wilde niet de docent worden die ieder jaar hetzelfde vertelt.’  Nu draait hij als leerling-verpleegkundige via SwitchZ mee op een gesloten afdeling met dementerenden van De Wever.

‘Ik sta alleen op een huiskamer van tien mensen. Door de mantelzorg voor mijn moeder was de drempel om bijvoorbeeld mensen te wassen weg, medestudenten vonden dat spannender. De zorg geeft me een ander soort voldoening’, vertelt Geerts. ‘Ik heb meer energie en zit beter op mijn plek. Alles wat ik leer, vind ik interessant en ik hoef niet aan mensen te trekken zoals in de klas. En een docent moet ’s avonds nakijken, thuis heb ik nu meer rust. Met mijn carrièremove ben ik er wel financieel iets op achteruit gegaan, maar geld is niet het belangrijkste. Deze stap is als persoon goed voor me geweest en heeft me perspectief geboden. En ik denk dat mijn moeder trots zou zijn. Die had ook een connectie met de zorg. In juni 2022 ben ik gediplomeerd verpleegkundige. Daarna wil ik graag doorleren voor HBO-verpleegkundige.’

Gebaseerd op een artikel uit Brabants Dagblad 30-11-2020 (Stan Schrijen)